warzywny gulasz z ciecierzycy

Ciecierzyca pospolita (Cicer arietinum L) zwana cieciorką lub grochem włoskim. Roślina spokrewniona z bobem bardzo popularna w basenie Morza Śródziemnego. Najbardziej znana potrwa to arabski humus. Pasta z utartej cieciorki z domieszką pasty z sezamu tahin z oliwą. Stosowana jako dodatek do mięs i warzyw. W potrawach ze względu na dużą zawartość białka może zastępować mięso. Warzywny gulasz z cieciorką jest dobrą lekką alternatywą sytego posiłku  posiłku na przedwiośniu.

Składniki ( 4-6 porcji);

- szklanka ugotowanej cieciorki

-3 średnie cebule pokrojone w dużą kostkę

-4 ząbki czosnku posiekane

-2 papryczki peperoni pokrojone drobno

-3 cm startego świeżego imbiru

-marchew pokrojona w plasterki

-4 pomidory obrane ze skórki i pokrojone w ósemki

-mała czerwona papryka pokrojona w paski

-mały bakłażan pokrojony w grubą kostkę i grillowany na suchej patelni

-małą cukinia pokrojona w kostkę

-1 łyżeczka nasion kolendry

-posiekany pęczek natki pietruszki lub kolendry

-pieprz, sól, oliwa

Bakłażan jest warzywem, który potrafi wciągnąć w siebie ogromne ilości tłuszczu. Wypróbowanym sposobem jest grillowanie na suchej patelni do momentu aż warzywo będzie brązowe w wierzchu.  Po wrzuceniu do potrawy warzywo nasiąka sosem oddając do potrawy lekko wędzony posmak.

Na patelni delikatnie szklimy cebulę na oliwie. Dodajemy: czosnek, imbir, kolendrę i peperoni. Po 3 minutach dokładamy marchew i paprykę. Po kilku chwilach kiedy warzywa zmiękną dodajemy pomidory. Solimy i pieprzymy i lekko dusimy. Pomidory powinny puścić sok i lekko zmięknąć. Dodajemy bakłażana, cukinie i cieciorkę. Osobiście lubię warzywa lekko kruche i dlatego robię to bardzo krótko. Na konie posypujemy natką. Podajemy z grzankami lub np. ryżem.

żeberka w imbirowo-miodowej glazurze

Najlepiej lubię dobrze wypieczone żeberka kiedy można je lekko nożem oddzielić od kości. Ze względu  na sporą ilość tłuszczu smak ich komponuje mi się najlepiej  z ostrością imbiru i delikatną słodyczą miodu. Obowiązkowo musza mieć błyszczącą ciemną skórkę pełną aromatu.

Składniki ( 6 porcji):

-1,5 kg żeberek pokrojonych na kawałki ( tak po 3-4 kości)

Marynata:

-2 pokrojone w kostkę cebule

-4 ząbki czosnku posiekane

-3 cm świeżego imbiru pokrojonego w kostkę

-1/2 łyżeczki chili

-3 łyżki sosu sojowego

-1 łyżka miodu

-2 łyżki octu spirytusowego

-1/2 łyżeczki czarnego pieprzu

Marynatę mieszamy i zalewamy mięso. Najlepiej zrobić to w pudełku do żywności i od czasu do czasu przewracać pudełko aby marynata dobrze wszędzie dotarła. Marnujemy 24-48 godzin.

Wyciągamy mięso i oczyszczamy z stałych elementów marynaty. Wkładamy do nagrzanego piekarnika do 200 stopni. Pieczemy 2-2,5 godziny. W między czasie odcedzamy marynatę. Dodajemy kolejną łyżkę miodu i odparowujemy płyn na gęsty, kleisty sos. Pod koniec pieczenia smarujemy nim żeberka z wierzchu. Jeśli sos wyda się nam za słodki można jego smak zrównoważyć octem. Mięso powinno z wyglądu przypominać lśniące ciasto czekoladowe.

buraki świąteczne na imieniny Barbary

Pierwszy raz zrobiłem te buraki na imieniny koleżanki Barbary rok temu. Chciałem połączyć smak buraków i nadchodzących świąt. Powstałą aromatyczna mieszanka typowych polskich warzyw z orientalnymi aromatami goździków i cynamonu w nucie pomarańczy. Pachną Bożym Narodzeniem.

Składniki:

-8 średniej wielkości buraków owijamy w folie aluminiową i pieczemy w piekarniku w tem. 180stopni, zimne obieramy i kroimy w duża kostkę

Marynata:

-sok z dwóch pomarańczy

-4 listki laurowe

-6 ziela angielskiego

-3 cm laski cynamonu

-12 goździków

-1 łyżeczka suchego imbir

-2 łyżki miodu

-skórka z dwóch pomarańczy ( najlepiej cięta w cienkie paski)

-1/2 wytrawnego czerwonego wina

-6 łyżek octu spirytusowego

W szklance wody. gotujemy przyprawy – ok 10 min, na małym ogniu. Dodajemy sok z pomarańczy, wino i miód. Redukujemy wywar o połowę. Na koniec dodajemy ocet. Buraki ze skórką pomarańczową zalewamy wywarem. Zalewę przecedzamy przez sito żeby przyprawy zostały na sicie. Mieszamy buraki. Czekamy do ostygnięcia i powtarzamy zabieg jeszcze dwa razy. Za każdym razem redukujemy zalewę do gęstego syropu i ewentualnie uzupełniamy jej smak o ocet. Buraki maja mieś smak słodko kwaśny z nutą korzenną.

biała kapusta, mango i sos imbirowo-sojowy

Białą kapusta nie jest modna. Według mnie ma duży potencjał. To typowe polskie warzywo na zimowy czas. Mało kaloryczne, sporo witamin i tania. Lubię kapustę w każdej postaci: kiszoną i świeżą w surówkach. Propozycja trochę azjatycka z połączeniem smaków i aromatów.

składniki:

-1/4 niedużej białej kapusty posiekanej cienko

-1 mango pokrojone w zapałki

-2 czerwona cebula w piórka

-1/2 czerwonej papryki pokrojonej w paski

-3 zielone peperoni pokrojone w cienkie paski

Sos:

-3 łyżki oliwy z oliwek

-3 łyżki sosu sojowego ( najlepiej jasnego)

-4 cm startego świeżego imbiru

-1 łyżeczka cukru

-2 łyżki octu

-pieprz i sól

Mieszamy składniki sosu i pozostawiamy na ok. godzinę. Po tym czasie sos przegryzie się i nabierze głębi smaku. Warzywa mieszamy i polewamy sosem. Dokładnie mieszamy aby sos pokrył dokładnie warzywa. Najlepsza jest następnego dnia.

Harira rozgrzewająca marokańska zupa na jesienne szarugi

Zupa, a właściwie prawie danie jednogarnkowe. Oprócz sytości świetnie rozgrzewa i poprawia zły nastrój. Najważniejsze są przyprawy, które dają swoisty, wielopoziomowy aromat. Dlatego nie należy ich skąpić i dać w odpowiedniej ilości. Nie obawiać się: goździków, anyżku i imbiru, które w naszej tradycji raczej nie kojarzą się nam z daniami wytrawnymi i mięsem. Ale można się przełamać i spróbować. Sukces smakowy gwarantowany.

Składniki:

·         łyżeczka kuminu, kurkumy i kolendry, ½ łyżeczki chili i anyżu, 10 goździków – przyprawy podgrzewam na patelni i ucieramy w moździerzu

·         duża cebula

·         4 ząbki czosnku

·         2 cm świeżego imbiru ( pokrojonego w cienkie słupki)

·         łyżeczka suchego imbiru

·         3-5 cm cynamonu ( wrzucamy do zupy w całości)

·         2 świeże czerwone chili

·         25 dkg pokrojonej wołowiny lub baraniny

·         2 marchewki

·         2 łodygi selera naciowego

·         łyżka masła

·         szklanka namoczonej ciecierzycy

·         puszka pomidorów lub 3 świeże obrane ze skórki i pokrojone

·         filiżanka czerwonej lub zielonej soczewicy

·         jedna cytryna ( sok i starta skórka)

·         świeża kolendra

Cebule kroimy w kostkę i lekko szklimy na oleju. Dodajemy przyprawy ( z moździerza i cynamon) i jeszcze utrzymujemy na ogniu ok 2-3 minut aż przyprawy wydadzą z siebie aromaty i pomieszają się z olejem. Następnie dodajemy pokrojoną w kostkę chili i czosnek pokrojony w płatki. Dodajemy mięso i obsmażamy, aż pory się zamkną. Wtedy dodajemy ok 3 litry wywaru ( drobiowego lub warzywnego), ciecierzyce, marchew, seler, imbir ( świeży i suchy) i masło. Gotujemy ok 1-1,2 godz. Kiedy mięso będzie miękkie dodajemy pomidory i soczewice. Solimy do smaku i gotujemy ok . 20 min, aż soczewica będzie miękka.

Dosmaczamy sokiem z cytryna, skórką i świeżą kolendrą. Zupa pod wpływem kurkumy wychodzi czasami trochę bura dlatego można jej kolor podkręcić słodką papryką. Starym zwyczajem przyjętym od mojej babci dodaje łyżeczkę cukru, który polepsza smak zupy i lekko załamuje ostre smaki.