warzywny gulasz z ciecierzycy

Ciecierzyca pospolita (Cicer arietinum L) zwana cieciorką lub grochem włoskim. Roślina spokrewniona z bobem bardzo popularna w basenie Morza Śródziemnego. Najbardziej znana potrwa to arabski humus. Pasta z utartej cieciorki z domieszką pasty z sezamu tahin z oliwą. Stosowana jako dodatek do mięs i warzyw. W potrawach ze względu na dużą zawartość białka może zastępować mięso. Warzywny gulasz z cieciorką jest dobrą lekką alternatywą sytego posiłku  posiłku na przedwiośniu.

Składniki ( 4-6 porcji);

- szklanka ugotowanej cieciorki

-3 średnie cebule pokrojone w dużą kostkę

-4 ząbki czosnku posiekane

-2 papryczki peperoni pokrojone drobno

-3 cm startego świeżego imbiru

-marchew pokrojona w plasterki

-4 pomidory obrane ze skórki i pokrojone w ósemki

-mała czerwona papryka pokrojona w paski

-mały bakłażan pokrojony w grubą kostkę i grillowany na suchej patelni

-małą cukinia pokrojona w kostkę

-1 łyżeczka nasion kolendry

-posiekany pęczek natki pietruszki lub kolendry

-pieprz, sól, oliwa

Bakłażan jest warzywem, który potrafi wciągnąć w siebie ogromne ilości tłuszczu. Wypróbowanym sposobem jest grillowanie na suchej patelni do momentu aż warzywo będzie brązowe w wierzchu.  Po wrzuceniu do potrawy warzywo nasiąka sosem oddając do potrawy lekko wędzony posmak.

Na patelni delikatnie szklimy cebulę na oliwie. Dodajemy: czosnek, imbir, kolendrę i peperoni. Po 3 minutach dokładamy marchew i paprykę. Po kilku chwilach kiedy warzywa zmiękną dodajemy pomidory. Solimy i pieprzymy i lekko dusimy. Pomidory powinny puścić sok i lekko zmięknąć. Dodajemy bakłażana, cukinie i cieciorkę. Osobiście lubię warzywa lekko kruche i dlatego robię to bardzo krótko. Na konie posypujemy natką. Podajemy z grzankami lub np. ryżem.

risotto z pęczaku na ciemnym piwie

Kasza pęczak jest moją faworytką wśród kasz. Z dzieciństwa pamiętam jak znajomy rodziny karmił nią ryby podczas wędkowania. Z tamtego okresy pamiętam tylko jej wygląd. Nigdy nie spróbowałem jako dziecko „rybiego” pokarmu. Właściwie odkryłem jej smak niedawno. Przypadkowo kupując aby spróbować. Pierwszy raz to była klasyka do sosu i mięsa. Ale po wielu próbach najlepiej lubię potrawy z warzywami i podsmażane na patelni. Daje to ogromne pole do fantazji. Są świetne na gorąco zaraz po ugotowaniu jak i odgrzewane na następny dzień. Podaje je jako danie samodzielne, czasami jako dodatek do mięsa czy ryby. Dzisiaj na niekończącą się zimę i braki wiosennych produktów w sklepach rozgrzewające i lekkie risotto z pęczaku.

Składniki ( 4 porcje):

-szklanka pęczaku

-mała marchew drobniutko pokrojona w kostkę

-łodyga selera naciowego pokrojona tak samo.

-jedna poszatkowana drobno cebula

-3 ząbki czosnku

-2 cm. startego imbiru

-przynajmniej jedna posiekana chili

-5 dkg. pokrojonego wędzonego boczku

-3/4 szklanki ciemnego piwa

-oliwa, masło, pieprz i sól

-nać pietruszki do posypania

Rozpuszczamy w garnku łyżkę masła w 3 łyżkach oliwy. Smażymy boczek wraz z cebula. Całość nie powinna się być lekko złota.. Dodajemy: czosnek, imbir i chili. Po 3 min. dodajemy marchew i seler naciowy. Podsmażamy ok.3 minut. Dodajemy pęczak ( ja osobiście nie przemywam wodą na sicie ) i energicznie mieszając podsmażamy kilka chwil aby kasza wchłonęła aromaty i tłuszcz. Dolewamy 1,5 szklanki wody i piwo. Doprowadzamy do wżenia i zmniejszamy płomień. Utrzymujemy do momentu wchłonięcia przez ziarna wszystkiego płynu mieszając od czasu do czasu. Posypujemy natką przed podaniem. Można na końcu wymieszać z jakiś startym twardym serem. Ziarna powinny być sprężyste i nie rozgotowane jak w prawidłowym risotto.  

barszcz ukraiński babci Anny

Barszcz ukraiński to wspomnienie dzieciństwa. Moja mama nie gotowała go. Babcia Anna, która miała lekkie skręcenie w kolorze zielonym – cały dom malowała regularnie na zielono gotowała barszcz. Pochodziła z Ukrainy spod Drohobycza więc chyba znała się na rzeczy. Była to gęsta i aromatyczna zupa. Będąc dorosły nie mogłem odtworzyć smaku. Chodził mi po głowie ale ciągle nie było to. Po wielu próbach doszedłem do istotnych składników smaku: zrumieniona cebula ( zrumienione brzegi ), mięso wieprzowe, kilka suszonych grzybów i zielona pietruszka. To buduje właściwy dla mnie smak. Polecam.

Składniki ( ok.4 litry zupy):

- 2 buraki pokrojone w kostkę

-2 marchewki pokrojone w ukośne plastry

-pietruszka pokrojona w kostkę

-10 cm białej części pora pokrojonej w plasterki

- 200 g karkówki pokrojonej w kostkę

-2-3 cebule posiekane w kostkę

- duża garść kiszonej kapusty

- 2 pomidory z puszki wraz z zalewą

-posiekane 4 ząbki czosnku

-szklanka ugotowanej białej fasoli

-3 liście laurowe

-5 ziaren ziela angielskiego

-4 suszone grzyby

-garść zielonej pietruszki

-pieprz, sól, słodka papryka, olej, łyżka masła

Cebulę smażymy na maśle i oleju do momentu kiedy będzie mocno złota – musi się lekko skartelizować. Dodajemy wtedy czosnek, grzyby, liście laurowe i ziele angielskie. Po 3 minutach dodajemy mięso i obsmażamy. Mięso powinno być lekko złote. Wtedy dodajemy warzywa, kapustę i pomidory. Zalewamy 3 litrami wody. Dodajemy: sól, paprykę i pieprz. Gotujemy godzinę na wolnym ogniu. Na koniec dodajemy fasolę i pietruszkę.

fasola i aromatyczna surowa polska w zupie

Przypadkowo zakupiłem pęto surowej polskiej z małej masarni. Struktura kawałków mięsa i słoniny, mocny smak czosnku i majeranku i bardzo mocny aromat prawdziwego wędzenia. Nie żadne tam aromaty tylko prawdziwy aromat dymu. Pomysł połączenia fasoli i aromatycznej tłustej kiełbasy wydaje się dobry. Jesień powoli się rozkręca i rośnie ochota na treściwe zupy.

Składniki ( ok 4 litry – 8 osób):

-500 g fasoli piękny jaś namoczonej przez 24 godziny

-dwie nogi z kurczaka

-pęto surowej polskiej najlepiej z lokalnej małej masarni pokrojonej w plastry

-dwie marchewki pokrojone w plastry

-2 cebule posiekane drobno i skarmelizowane na oliwie

-4 żabki czosnku pokrojone w plasterki

-2 papryczki chili posiekane lub chili w płatkach

-sól i pieprz, 4 liście laurowe, 10 ziaren ziela angielskiego

-majeranek i kilka gałązek rozmarynu 

Fasolę i mięso nastawiamy i doprowadzamy powoli do zagotowania. Gotujemy i zdejmujemy szumowiny. Trochę to trwa ponieważ z fasoli jest zawsze dużo. Kiedy już nie będą się tworzyć szumowiny dodajemy: marchew, skarmelizowaną cebulę, czosnek, chili, liście laurowe, ziele angielskie i rozmaryn. Wszystko gotujemy aż fasola będzie się rozpadać. Dodajemy wtedy kiełbasę i majeranek i gotujemy ok. 15 min. Wyciągamy kurczaka i obieramy mięso. Mięso wkładamy do zupy.

marchewka i kolendra w zupie

Zupa marchewkowa jest kolejną możliwością na to pomarańczowe warzywo. W zależności od dodatków czy przypraw zmienia swój charakter i smak. Należy tylko nie przesadzać aby nie zabić smaku marchwi.

Składniki ( ok 4 l):

-100g obranej i pokrojonej marchwi

-1 cebula posiekana

-3 ząbki czosnku posiekane

-sok z jednego pomarańcza

-2 cm startego imbiru

-czerwona papryczka chili posiekana ( z nasionami lub bez)

-3 litry wywaru warzywnego lub drobiowego

-100 ml kremówki

-pieprz, sól

Na maśle i oliwie ( 50/50) szklimy cebulę – nie powinna się skartelizować. Dodajemy: czosnek, imbir i chili. Smażymy 2-3 min. Dodajemy marchew i mieszając na ostrym ogniu wszystko razem trzymamy kolejne 3 min. Dolewamy ½ wywaru, sok z pomarańczy i gotujemy. Kiedy marchewki będą miękkie miksujemy. Ja osobiście lubię kiedy zupa nie jest całkiem gładka i ma grudkowaty charakter. Dodajemy kremówkę i pozostały wywar. Gęstośc regulujemy ilością wywaru. Przed podaniem posypujemy kolendrą.